De vierde overwinning van Tadej Pogačar in de Tour de France had wel eens niet kunnen plaatsvinden. Dat vertelde zijn ploeggenoot Tim Wellens in een gesprek met L’Équipe, waarbij hij een blik achter de schermen wierp van een Tour waarin de Sloveen lang op het randje balanceerde.
« Tijdens de etappe in Valence zei hij tegen me: « Tim, we hebben een probleem, mijn knie doet ontzettend pijn » », vertelt de Belg van UAE Team Emirates. De toestand van de gele trui was toen zorgwekkend: « Hij voelde zich zo slecht dat hij uit de auto stapte om naar de dokter te gaan. Na de etappe is hij naar het ziekenhuis gegaan voor onderzoek. Ze vonden een ontsteking of zoiets, maar niemand wist precies wat het was. »
Wellens herinnert zich een verzwakte, bijna onherkenbare leider: « Je zag duidelijk dat zijn lichaam niet meewerkte: hij was opgezwollen, hij was aangekomen. » Uiteindelijk hield Pogačar vol tot Parijs. « Hem in Parijs zien aankomen was een enorme opluchting. Iedereen vroeg zich af waarom hij niet had aangevallen, maar nu is het logisch. »
Collectieve machine
Naast het geval Pogačar wilde Wellens ook het uitzonderlijke seizoen van UAE Team Emirates benadrukken. Bijna honderd overwinningen en een bijna onbeschaamde dominantie. « Voor de Grand Prix Cycliste de Montréal zeiden we: « Er is geen reden om stress te hebben, wij zijn de besten. » En toen hebben we de koers volledig gedomineerd. Ik hoop dat andere ploegen dit niet als arrogantie zien, maar ik kan me voorstellen dat het frustrerend is. »
En hoe kun je het niet hebben over de bijzondere plaats die Pogačar inneemt in dit succes? « Als ik niet in zijn ploeg zat, zou ik misschien ook moe van hem worden. Maar ik zie hoe hard hij werkt. Voor mij is hij de meest professionele renner van de ploeg, samen met Juan Ayuso. Op een dag kwamen we terug uit Abu Dhabi, we waren allemaal uitgeput, maar hij ging trainen in de brandende zon. »
Met het succes kwam een nieuwe uitdaging: die van de bekendheid. Wellens beschrijft een Pogačar die steeds meer in de schijnwerpers staat, soms zelfs overweldigd wordt: « Als hij tijdens een koers moet stoppen om naar het toilet te gaan, verstopt hij zich, want mensen stormen meteen op hem af om foto’s te maken. Je beseft het misschien niet, maar hij voelt dat 24 uur per dag. Ik denk dat Tadej nog lang zal blijven koersen, omdat hij echt van wat hij doet houdt. »
De opkomst van Isaac Del Toro
De Belg wilde ook het jonge talent Isaac Del Toro in de schijnwerpers zetten, de ontdekking van het seizoen: « Voor de Italiaanse koersen aan het eind van het seizoen was iedereen moe, maar ik keek ernaar uit om te koersen, omdat ik wist dat we daar met Isaac Del Toro naartoe zouden gaan. Hij won bijna elke keer. Het was geweldig om deel uit te maken van die energie. »
En hij voegde eraan toe: « Hij is heel intelligent en volwassen. Het is alsof hij tien jaar ouder is. Zelfs met zijn ploeggenoten weet hij altijd wat hij moet doen. Na de Giro heeft hij niet gewonnen, maar hij heeft wel iets aan het team gegeven. Dat soort dingen motiveert iedereen. »
Modelploeggenoot
Na een persoonlijk geslaagd jaar met een nationale titel en een etappezege in de Tour, kijkt Wellens alweer vol enthousiasme uit naar 2026. « We praten over een verkenning voor Parijs-Tours. Ik hou ervan als Tadej bij ons is tijdens een koers. Als hij er is, gaat alles beter, de sfeer is ontspannener, we lachen meer en het personeel is nog gemotiveerder. »
Zijn rol als ploeggenoot omarmt hij volledig: « Het stoort me niet echt. Ik heb genoeg kansen tijdens het seizoen. Zelfs als Tadej er is, zoals bij de Strade Bianche, ben ik de laatste die hem helpt. Ik ben toen derde geworden. » En hij besluit met bescheidenheid: « Natuurlijk droom ik ervan om de Ronde van Vlaanderen te winnen. Maar eerlijk gezegd, als ik elke klassieker zou kunnen winnen, zou dat al fantastisch zijn. »
