Turnster Nina Derwael, de olympische kampioene van 2021 in de Japanse hoofdstad Tokio, heeft beslist om op 25-jarige leeftijd een punt te zetten achter haar topsportcarrière. Dat maakten Golazo en de Belgische turnfederatie Gymfed dinsdag bekend.
De twee gouden medailles (brug en balk) op het EK in Leipzig van begin juni zijn dus de laatste sportieve wapenfeiten van Derwael, die afgelopen weekend in het huwelijksbootje stapte met Thibau Dierickx. In totaal veroverde ze liefst elf medailles op grote kampioenschappen. Derwael maakte zich in België onsterfelijk door in Tokio olympisch kampioene te worden op de brug met ongelijke leggers en in diezelfde discipline werd ze wereldkampioene in 2018 en 2019. Ze is ook viervoudig Europees kampioene, waarvan één maal - vorige maand - op de balk.
«Ik heb bereikt wat ik wilde en kon bereiken. Ik heb kunnen bewijzen wat ik in me had», vat Derwael kort samen. «Tot vandaag ben ik elke keer met heel veel plezier naar de turnhal getrokken, omdat ik het gewoon zo graag doe en omdat ik perspectief had. Het EK in Leipzig was zo een doel, al had ik niet op goud durven rekenen. Mijn finale oefening had ik uit voorzorg maar enkele keren voluit kunnen trainen en turnde ik puur op ervaring. Het heeft me dan ook doen beseffen dat het niet meer beter kan. Als ik ook op een WK (of Olympische Spelen) een rol van betekenis wil spelen, moet ik mijn lichaam nog zwaarder en langer belasten en dat risico wil ik niet langer nemen. In de voorbije weken zei het hoofd steeds vaker: ’Is het niet genoeg geweest? Is het het waard om mijn lichaam op het spel te zetten?’ Waarop ik finaal moet concluderen: het is mooi geweest. Het is zelfs heel mooi geweest.»
«Als federatie zijn we ongelooflijk trots op het parcours dat Nina heeft afgelegd: van jong talent in onze gymnastiekclubs tot wereldkampioene en olympisch goud», zegt Ilse Arys van Gymfed. «We zijn fier dat we samen met Sport Vlaanderen en onze partners haar mee mochten begeleiden in haar ontwikkeling als atlete en als persoon. Haar doorzettingsvermogen, elegantie en passie hebben niet alleen medailles opgeleverd, maar ook een blijvende impact op onze sport en de hele gymnastiekcommunity in België. We willen Nina uitdrukkelijk bedanken voor alles wat ze voor onze sport heeft betekend. Haar verhaal inspireerde duizenden kinderen en jongeren om zelf de sprong te wagen naar de turnzaal. Haar afscheid is dan ook geen einde, maar een nieuw hoofdstuk in hoe we samen gymnastiek verder op de kaart blijven zetten.»
Vorige maand werd Derwael verrassend aangekondigd in de Belgische selectie van de Summer World University Games, die woensdag van start gaan in Duitsland. Dat zal echter zonder de Limburgse zijn. Vrijdag kreeg ze op de Vlaamse feestdag nog de Vlaamse eretekens uitgereikt. Dat is een eervolle onderscheiding voor personen die bijzonder verdienstelijk geweest zijn en door hun individuele uitzonderlijke talenten hebben bijgedragen aan het positieve imago van Vlaanderen. Voordien werd ze op het Sportgala drie keer verkozen tot Sportvrouw van het Jaar (2018, 2019 en 2021). Het Vlaams Sportjuweel mocht ze in 2018 in ontvangst nemen, net als de Trofee voor Sportverdienste. De Vlaamse Reus kreeg ze twee keer, in 2017 en 2018.
Op vrijdag 22 augustus krijgt Derwael een bijzondere huldiging op de Memorial Van Damme in het Brusselse Koning Boudewijnstadion. Woensdag geeft ze tijdens een persmoment wat meer uitleg bij haar beslissing.
