Olympic Charleroi zit in een opvallende en behoorlijk explosieve controverse die nog veel stof zal doen opwaaien. De club uit Charleroi, actief in de Challenger Pro League (Belgische tweede klasse), heeft zich net ontdaan van sportief directeur Manu Ferrera én van coach Arnauld Mercier. Nochtans was Mercier nog maar anderhalve maand in functie en had hij de sportieve situatie weer op de rails gekregen. Sterker nog: hij kwam net van een belangrijke uitzege op Jong Genk, vlak voor zijn ontslag.
Waarom moest hij dan toch vertrekken? De club spreekt van “een verschil in visie over de toekomstige strategische en sportieve koers, ondanks uitstekende sportieve resultaten onder zijn leiding”. “Beide partijen vonden het beter om uit elkaar te gaan zodat de club haar project coherent kan verderzetten”, liet Olympic weten. Mercier zelf zegt dat hij zijn ontslag… via sociale media heeft vernomen.
Volgens de Franse onderzoeksjournalist Romain Molina heeft het ontslag echter te maken met “de totale wil om de zoon van de Roemeense voorzitter (Luca Florica) en zijn vrienden te laten spelen”. Florica zat bij de overwinning op Jong Genk nochtans de hele wedstrijd op de bank. Molina voegt eraan toe dat “een Iraakse investeerder geïnteresseerd is, op voorwaarde dat hij titularis is”.
Een nieuwe investeerder geïnteresseerd… maar alleen als hij speelt?
Volgens Sudinfo zou het gaan om Abdullah Hameed. De 30-jarige Irakees zat voor het eerst op de bank bij de verplaatsing naar Beerschot op 23 november. Hij zou willen investeren in de club en tot 50% van de aandelen overnemen, maar er is nog niets concreet vastgelegd, laat staan officieel aangekondigd.
En Manu Ferrera, de intussen ontslagen sportief directeur, bevestigde dat scenario in Sudinfo: “De reden van mijn ontslag? Er is een nieuwe sterke man (die investeerder die ook wil spelen?), hij ziet voetbal niet zoals wij. In zijn brief bedankt hij ons voor het geleverde werk en onze professionaliteit. Het komt heel plots, want we zaten midden in een proces. Maar zijn beslissing is begrijpelijk als hij vindt dat we niet op dezelfde golflengte zitten.”
Kortom: een bijzonder vreemde situatie, die ongetwijfeld nog voor veel inkt zal zorgen.
