Met een vierde plaats vorig jaar zal Anderlecht deze seizoen duidelijk hogere ambities hebben. Nogmaals, de Paars-witten zullen proberen om het kampioenschap en een Europees parcours te combineren, in de hoop op meer succes dan vorig jaar. De club heeft zijn transfermarkt nog niet afgerond en de verwachtingen die deze seizoen op het Lotto Park zullen wegen, zullen vooral afhangen van de kwaliteit van de spelers die in de komende weken zullen worden verkocht.
Wat kunnen we echt verwachten van Anderlecht dit seizoen?
Verandering van mentaliteit
Misschien ontbrak het Anderlecht vorig seizoen een beetje aan «fighting spirit». Te veel spelers die zich verstopten, tevreden waren met de resultaten van het team. Een duidelijke situatie voor Olivier Renard, die vindt dat de dingen deze tussenperiode zijn veranderd: «Er is een groot verschil in mentaliteit en impact ten opzichte van vorig seizoen. Dat is precies wat we wilden. Het kan vreemd lijken, maar zelfs de oudere spelers geven nu 100%. Ik had dat gevoel een paar maanden geleden niet. Er is een bewustwording geweest. In de groep en in de club. Van wat we moeten doen en niet moeten doen. Ik was geschokt door bepaalde tekortkomingen tijdens mijn eerste maanden. Met name dat we in de club normaal vonden om te verliezen van Union, Brugge en Genk nadat we de finale van de Beker van België hadden verloren. Dat het niet erg was. Als je een derby verliest, moet je gefrustreerd zijn. In mei, 24 uur na een nederlaag tegen Union, werd er bijna gelachen in de kleedkamer of in het gebouw. Dat is niet normaal.»
De spanning tussen de voorzitter van de club, Wouter Vandenhaute, en de supporters van de club gaf sommige spelers een excuus om zich niet verantwoordelijk te voelen voor de resultaten in halfslachtige pogingen: «In het stadion hoorden we vaak ‘Wouter buiten’. Persoonlijk sta ik dicht bij hem en dat raakt me. Maar als iemand denkt dat er maar één verantwoordelijke is voor de situatie bij Anderlecht, heeft hij het mis. In de club zijn we allemaal verantwoordelijk voor dat gezang. Ik heb echter de indruk dat sommigen dit als excuus hebben gebruikt om de verantwoordelijkheden van ieder af te schuiven. Ik ben niet bang om het te zeggen: sommigen hebben zich verscholen achter de ‘Wouter buiten’ en dat is jammer. Dat is een van de boodschappen die ik heb overgebracht.»
Herbalancering van de ploeg
De transfermarkt was voor Anderlecht de gelegenheid om de ploeg opnieuw in evenwicht te brengen: «Hij was niet evenwichtig genoeg met twee of drie posities waar we moeite hadden, maar we hadden vorig seizoen al een goede ploeg. Als we alle teams analyseren, was Brugge superieur, maar ik geloof niet dat we veel hadden om jaloers op te zijn bij de andere teams. Toen ik aankwam (eind oktober 2024), draaide de club goed met twaalf overwinningen in dertien of veertien wedstrijden. Daarna hadden we enkele blessures en zakte de kwaliteit van de ploeg. En, erger nog, de motivatie zakte.»
Met een op papier evenwichtiger ploeg en een gemotiveerd team, is het moeilijk om iets anders te voorzien dan een nieuwe finish in de top 4 voor Anderlecht. Dat zijn in ieder geval de verwachtingen rond de Paars-witten voor het begin van het seizoen. Het zal echter op de juiste manier moeten gebeuren: als de club tijdens de Champions’ Playoffs opnieuw wordt weggevaagd door de beste teams van het land, zal er fundamenteel geen verschil zijn met vorig jaar.