Robert Sánchez, de 27-jarige doelman die in augustus 2023 bij Chelsea kwam, doormaakt een moeilijke periode begin 2025. Een reeks individuele fouten die hem de fluitconcerten van zijn eigen supporters opleverden en die er zelfs toe leidden dat Enzo Maresca, de trainer van Chelsea, hem rust gunde na nog een blunder tegen Manchester City. In die tijd was Maresca duidelijk: «Robert Sánchez maakt vooruitgang, maar hij is nog ver verwijderd van het niveau dat we van hem verwachten.»

Toch bracht het einde van het seizoen geen wonderoplossing voor Sánchez, vooral omdat Chelsea serieus overwoog een nieuwe doelman aan te trekken om hem te vervangen: Mike Maignan stond wekenlang op de lijst van de club. Sánchez had dringend een magische dag nodig, een van die dagen waarop alles perfect uitlijnt voor een doelman. Die dag kwam onverwacht tijdens de finale van de Club Wereldbeker, waar Chelsea PSG met een duidelijke 3-0 versloeg.

Het doorbreken van de Parijse druk

De manier waarop Maresca’s mannen een einde maakten aan het seizoen van PSG was bruut en effectief. Verschillende tactische sleutels zijn opmerkelijk, met name een zeer gedurfde en perfect gecoördineerde druk. Cole Palmer, die een dubbel maakte, was een van de belangrijkste symbolen van deze overwinning, door de opstoten van Nuno Mendes in zijn linker gangpad te beperken. Maar het was vooral met de bal dat Chelsea pijn deed, door een hyperverticale aanpak aan te nemen vanaf het begin van de wedstrijd.

Robert Sánchez was de eerste aanstichter van deze strategie, door snel de dynamiek van de Parijse druk te doorbreken. Thibaut Courtois had trouwens de moeilijkheid benadrukt om tegen een zo intense druk te spelen: «Bij elke uitbal van mij had ik maar een halve seconde om na te denken over waar ik de bal kon plaatsen.» Sánchez heeft deze opmerking goed onthouden en heeft Ousmane Dembélé nooit de kans gegeven om hem onder druk te zetten. Vanaf zijn eerste bal slaagde hij erin om naar Palmer te spelen, waardoor de rest van zijn wedstrijd werd aangekondigd.

Bepalend bij de opening van de score, maakte Robert Sánchez ook indruk met zijn verdedigende prestatie. Verschillende van zijn interventies waren opmerkelijk: zijn uitstekende dekking op een diepe bal naar Fabian Ruiz, zijn anticipatie op een voorzet van de Spaanse middenvelder, en zijn zes reddingen, waaronder een reflex op een schot van Désiré Doué en een mooie duik op een kopbal van João Neves. De Spaanse international heeft zo zijn revanche genoten, terwijl hij zijn team zag scoren met een tweede doelpunt door druk uit te oefenen in de diepte en een derde door een drie-tegen-twee situatie te creëren aan de linkerkant van Parijs.

Een onherkenbaar Parijs

Aan de andere kant van het veld was PSG onherkenbaar en heeft het zijn finale volledig verprutst. Slappe druk, gebrek aan beweging, beperkte en verprutste initiatieven door een aanzienlijk afval, men herkende de agressieve en autoritaire winnaars van Real Madrid in de halve finales niet.

The Blues waren vastbesloten om de Parisiën niet te laten spelen en domineerden hen in agressiviteit, met een flinke dosis provocatie. Parijs had veel balbezit (66%), maar deed er niet veel mee, gebrek aan efficiëntie en realisme voor het doel. Marquinhos analyseerde de situatie: «Chelsea heeft de fysieke strijd gewonnen, vooral in de eerste helft. Ze hebben veel duels gewonnen en we waren een beetje onder ons niveau.»

Uiteindelijk, Robert Sánchez, uitgeroepen tot beste doelman van deze Club Wereldbeker, heeft hij nu de regelmaat gevonden die hem ontbrak?