Het beeld was verrassend op het eerste gezicht, op maandag, op de wegen van de Tour de France: iets meer dan 30 kilometer van de finish van de derde etappe tussen Valenciennes en Dunkerque, verliet de Belgische kampioen Tim Wellens de peloton om de punten te verzamelen op de top van de Mont Cassel (categorie 4) en zo de bolletjestrui van zijn teamgenoot Tadej Pogacar over te nemen.
Direct daarna beëindigde Wellens zijn inspanning om weer aan te sluiten bij de peloton en lachte hij over het feit dat hij de bolletjestrui had gepakt na de finish: «Gisteravond lachten we over het feit dat Tadej de bolletjestrui had gepakt zonder het echt te willen. En zoals hij is, zei hij dat ik de trui ook mocht nemen. Dus vandaag pakte ik het laatste punt en heb nu de eer om de bolletjestrui te dragen. Ik heb goede herinneringen aan deze trui. Het is de Tour de France, de bolletjestrui dragen is een eer», zei de Belg. «Ik had het geluk dat ik vriendelijke collega’s had aan de voorkant van de peloton. Ik vroeg of het oké was om aan te vallen. Ze zeiden dat er geen probleem was, zolang ik maar weer bij de peloton kwam. Dus dat heb ik gedaan. Ik kreeg wat voorsprong en hoefde niet te sprinten voor het punt.»
Een tijd- en energievoordeel voor Pogacar
Maar Wellens, en vooral Pogacar, hadden eigenlijk een belang bij de manier waarop de dingen zich afspeelden, en het ging uiteraard niet alleen om vriendelijkheid. Door de bolletjestrui af te staan, wat nog steeds in het team blijft, vermijdt Pogacar vooral de protocollen en interviews aan het einde van de etappe. Dit is een niet te verwaarlozen element om zijn herstel te bevorderen.
«Het is zeker belangrijk om te herstellen», gaf de grote favoriet van de Tour de France toe. «Ik denk dat de bus al onderweg is naar het hotel. Dus ze zullen iets eerder aankomen. Maar het is geen straf om naar de interviews te gaan. Er zijn ergere dingen in het leven.»
