Te gast op de Twitch-podcast «Zack en Roue Libre», sprak Eden Hazard, die sinds zijn pensioen in 2023 uit de schijnwerpers is gebleven, over verschillende aspecten van zijn carrière en zijn persoonlijke leven. Hij vertelde over zijn beginjaren en onthulde dat hij niet naar Ajax wilde omdat hij geen Nederlands sprak, en dat zijn ouders niet enthousiast waren over het idee dat hij naar Anderlecht zou gaan. Al op zijn 16e kon hij het fysieke verschil met volwassenen aan: «Ik kon me al redden in duels omdat ik sinds mijn jeugd stevig op mijn benen sta (...) Ik was al snel op de eerste meters. Ik heb altijd van contact gehouden, van spelers die me te lijf gaan, dat gaf me een boost. Ik dacht: ‘Ah ja, je komt me te lijf, je zult wel zien’».

Hazard was niet bang om de veel oudere teamleiders te plagen tijdens de trainingen. «Ik was niet bang om een kerel van 30 te plagen. Soms zeiden ze tegen me: ‘Rustig aan, jongen’. Maar dan antwoordde ik: ‘Rustig, ik zet je vanmiddag een klein bruggetje op’».

In 2005 tekende de jonge Eden dus bij Lille in Frankrijk. Naast de nabijheid van zijn geboorteland België was Hazard vooral onder de indruk van de faciliteiten van de Noord-Franse club: «Luchin was nog niet af, maar voor ons was het het nieuwe, moderne opleidingscentrum, helemaal nieuw, je slaapt daar»

Hij sprak ook over zijn ondertekening bij Chelsea, beïnvloed door Didier Drogba: «Drogba belt me en zegt: ‘Kleine, je moet naar Chelsea komen, het is de club voor jou’. Ja, in die tijd kende ik Chelsea, met Drogba en Anelka, maar het was niet de club waar ik van droomde. Ik was fan van Real en Thierry Henry. Ik hield eigenlijk van Arsenal, ik ben opgegroeid met de Gunners».

Hij beschreef ook zijn eenvoudige levensstijl: «Ik ben een jongen die graag thuisblijft. Ik woonde in Cobham, vlakbij het trainingscentrum, niet in Londen. Londen kon me niet schelen. Ik ben er in 7 jaar 4 keer geweest. Ik heb al 15 jaar niet meer gewinkeld, ze brengen me kleren».

«Hoeveel doelpunten heeft Umtiti in zijn carrière uit een corner gescoord?» 

Hazard deelde zijn herinneringen aan zijn eerste WK in Brazilië in 2014: «We waren allemaal heel jong. Voor ons was het een cruciaal toernooi (...) We vertrokken met de gedachte: ‘We gaan doen wat we kunnen’. We verliezen in de kwartfinale van het team van Lionel Messi, de beste speler aller tijden, we hadden geen spijt».

Wat betreft het WK 2018 herinnert Hazard zich een unieke sfeer: «We speelden goede oefenwedstrijden (...) Alle grote Belgische spelers kwamen in vorm: De Bruyne, Lukaku, Kompany, de verdedigers van Tottenham, ik (...) De sfeer in de groep was geweldig. Martinez bracht iets anders dan Wilmots, die ook veel voor ons had gedaan. Thierry Henry kwam bij de staf, als een grote broer». De wedstrijd tegen Japan blijft hem bij: «We kregen een klap in de eerste helft. Het leek alsof ze met 15 op het veld stonden en wij met 6. Ze waren overal (...) En toen scoorde Vertonghen een doelpunt uit het niets, dat ons volledig opnieuw lanceerde». Hij beschreef ook zijn gevoel tegen Brazilië en Frankrijk: «Tegen Brazilië (en ook tegen Frankrijk) voelde ik me ongenaakbaar. Ik dacht: ‘Je bent te sterk’. Ik ging de kleedkamer in, iedereen zei tegen me: ‘Je bent te heet’». Over de nederlaag tegen de Fransen voegde hij met humor toe: «Het was een beetje een vreemd gevoel. Na de wedstrijd was ik teleurgesteld. Maar daarna relativiseerde ik. We konden niet meer doen, misschien een klein detail dat in ons voordeel had kunnen uitpakken, maar niet meer». En hij lacht nog steeds: «Umtiti scoorde uit een corner. Hoeveel heeft hij er in zijn carrière gemaakt?»

Ten slotte concludeerde Hazard over zijn leven na het voetbal: «Ik kom niet terug in het professionele voetbal. Ik voelde me er 16 jaar goed. Ik stopte met voetbal omdat ik graag 90 minuten speelde, maar niet van alles wat erbij kwam: de reizen, de media... Misschien train ik ooit wel kinderen».

De voormalige Rode Duivel sprak ook over de Tour de France en zei dat hij «drie weken op zijn bank» doorbracht. «Iedereen weet dat dit de drie weken zijn dat je me niet te veel moet storen. Van 14.00 tot 17.00 uur zit ik op mijn bank». De voormalige LOSC-speler maakte zelfs gebruik van zijn verblijf in het zuiden om Remco Evenepoel te bezoeken, voor de 11e etappe van de Tour de France, dit jaar.

Hazard deelde zijn liefde voor de Tour de France: «Ik ben opgegroeid met de Tour de France. Toen we op vakantie gingen, zaten mijn vader en mijn ooms ervoor, je mocht ze niet storen. Dus keken wij ook. Bovendien doen de Belgen het momenteel vrij goed, dus dat is een extraatje». Hij beperkt zich niet tot het kijken naar wielrennen, want vorig jaar beklom hij de Mont Ventoux en in april vorig jaar voltooide hij een cyclosportieve van 225 kilometer.