Nilson Angulo sprak openhartig over zijn moeilijke start in België in Het Nieuwsblad. «Ik dacht dat alles heel snel zou gaan na mijn vertrek uit Quito», vertelt de Ecuadoraanse vleugelspeler. «Maar in België verliep alles anders dan ik me had voorgesteld. Ik dacht vaak: ik ben geen speler voor Anderlecht. Dat frustreerde me enorm. In mijn appartement ben ik soms in huilen uitgebarsten», verklaart de speler van RSC Anderlecht.
De eenzaamheid woog zwaar tijdens deze aanpassingsperiode, vooral omdat zijn familie hem nooit kon komen opzoeken. «Ik kom uit een gezin met negen kinderen», vertelt Angulo. «Maar door visumproblemen kon mijn familie niet naar België komen. De eenzaamheid heeft me sterker gemaakt, maar ik had graag mijn dierbaren bij me gehad tijdens die moeilijke jaren. Mijn moeder was in Istanbul toen we tegen Fenerbahçe speelden. Dat is de enige Europese wedstrijd die ze van me heeft gezien», herinnert hij zich.
Op sportief vlak was de integratie ook niet eenvoudig. «Ik ben Brian Riemer niet kwalijk», verzekert hij eerlijk. «Ik moest een proces doorlopen en dat duurde langer dan verwacht. Bovendien hield ik er niet van om te verdedigen toen ik hier aankwam.» De komst van Besnik Hasi markeerde een keerpunt. «Nu begrijp ik dat het het team helpt als ik mijn verdedigende taken uitvoer.»
De Albano-Belgische coach aarzelde niet om hem soms direct terecht te wijzen. «Besnik zegt vaak dat ik te veel voor het publiek speel», geeft Angulo toe. «Hij wordt boos als ik risicovolle dribbels probeer. Geen fratsen.» Maar achter die strenge eisen voelt de aanvaller echt vertrouwen. «De coach helpt me en duwt me tot het uiterste. Hij legt me heel duidelijk uit hoe ik het meest nuttig kan zijn voor het team.»
Deze aanpak draagt nu vruchten af. Met vijf doelpunten en acht assists is Angulo dit seizoen de meest beslissende speler van Anderlecht geworden. Zijn contract is verlengd tot 2029 en zijn marktwaarde is sterk gestegen. «Mijn doelpunt tegen Union heeft me het meeste plezier gegeven», besluit hij. «Meer dan dat tegen Westerlo. Ik begreep hoe belangrijk het was om die derby tegen de kampioen te winnen.»
