De 22-jarige Mitchell, ex-speler van Limburg United (2019-2021), was de tweede Belg in de geschiedenis in een NBA-finale. Didier Ilunga Mbenga werd in 2009 en 2010 kampioen met de Los Angeles Lakers, in de finale kreeg hij evenwel nauwelijks speelminuten. Mitchell speelde vier minuten in de eerste match van de finale, drie in de tweede en twaalf in de zesde. In de andere drie duels kreeg hij geen speelminuten.
MVP Shai Gilgeous-Alexander scoorde maar liefst 29 punten voor Oklahoma. De 26-jarige Canadees was ook goed voor 12 assists en schreef zo een double-double op zijn naam. Daarnaast pakte hij 5 rebounds, 1 interceptie en 2 blocks. Hij is de eerste MVP uit het reguliere seizoen die datzelfde jaar ook zijn team naar het NBA-kampioenschap loodst sinds Stephen Curry met Golden State in 2015.
Naast Gilgeous-Alexander zetten Jalen Williams (20 punten) en Chet Holmgren (18 punten) sterke prestaties neer voor Oklahoma.
Bij de Pacers scoorde Bennedict Mathurin met 24 punten het hoogst voor zijn team. Ook hij was goed voor een double-double met 13 rebounds op zijn naam. Na hem volgen Pascal Siakam en T.J. McConnell met beiden 16 punten. Tyrese Haliburton, die tijdens eerder wedstrijden domineerde, werd na zeven minuten speeltijd in het eerste kwart met een blessure aan het rechterbeen van het veld geëscorteerd. Hij scoorde 9 punten.
Hoewel de Pacers sterspeler Haliburton misten, konden ze Oklahoma goed bijhouden tot aan de rust. Indiana ging zelfs met een punt voorsprong (48-47) de tweede helft van de wedstrijd in. Maar tijdens het derde kwart slaagde de Thunder erin om de score te laten uitlopen in hun voordeel. Ook tijdens het vierde kwart woog Haliburtons afwezigheid te hard door en wist Oklahoma de Pacers op een afstand te houden.
Oklahoma volgt op de erelijst Boston Celtics op en is na Toronto, Los Angeles Lakers, Milwaukee, Golden State, Denver en Boston de zevende verschillende kampioen op zeven jaar tijd. Dat is een record in de NBA-geschiedenis. Van 1975 tot 1980 waren er zes verschillende kampioenen.
Oklahoma City Thunder mag een tweede NBA-trofee in de prijzenkast zetten. Het team won het kampioenschap in 1979, maar was toen nog in Seattle gehuisvest. In 1978 en 1996 werden de Seattle Supersonics vicekampioen. Sinds de verhuis naar Oklahoma in 2008 werd één keer eerder de finale bereikt. In 2012 moest Thunder daarin met 4-1 het onderspit delven voor Miami Heat van LeBron James. Indiana stond voor de tweede keer in de NBA-finale. In 2000 moesten de Pacers de titel met 4-2 aan de Los Angeles Lakers laten.
