Enkele uren na zijn opgave tijdens de 14e etappe van de Tour de France, sprak Remco Evenepoel (Soudal Quick-Step) zaterdag voor de pers. De dubbele olympische kampioen verklaarde dat zijn sportief directeur Klaas Lodewyck hem had geadviseerd om op te geven en onthulde hoe verstoord de laatste rechte lijn van zijn voorbereiding op de Tour was geweest.

Ondanks de emoties die zijn opgave teweegbrachten, was Evenepoel zaterdagavond beschikbaar voor de pers. «Het is gewoon dat het niet goed ging», vat hij samen. «Er was niets vanbinnen. Een slechte dag, dat kan gebeuren, maar drie achter elkaar, dat is niet iets wat ik gewend ben. Opgave was de beste optie. Het was Klaas die me zei om te stoppen.»

Losgelaten uit de groep van de besten, had Evenepoel in eerste instantie overwogen om de etappe te voltooien, maar hij besloot deze weg niet te bewandelen. «Ik had kunnen finishen met een gruppetto, maar dat had me misschien nog meer uitgeput en had de rest van mijn seizoen in gevaar kunnen brengen [...] Het jaar was tot nu toe zeer moeilijk. Ik ben lang weggebleven van mijn fiets en heb toen het maximum gedaan om aan de start te komen in de best mogelijke condities. Maar uiteindelijk stort alles weer in. Het is een nieuwe teleurstelling.»

De curve van Evenepoel daalde al enkele dagen. «Naast de fiets voel ik me niet echt slecht, maar eenmaal op de fiets gaat het niet goed. Ik kan niet duwen zoals ik moet. Dat was gisteren al duidelijk. Van minder goed (in Hautacam donderdag) was het gegaan naar slecht (tijdens de tijdrit in Peyragudes vrijdag) naar zeer slecht vandaag. Als dit doorging, kon ik mezelf alleen maar volledig vernietigen.»

Evenepoel zegt dat hij niet weet wat er niet goed gaat, maar keerde terug naar zijn verstoorde voorbereiding. «Ik was al ver achter op iedereen deze winter (na zijn ongeluk tijdens de training in december), en na het Dauphiné (en een allergie voor pollen), had ik opnieuw een moeilijke trainingsperiode. Eigenlijk kon ik me niet voorbereiden op de Tour. Ik kon niets intensiefs verdragen.»

De witte trui verliet de wedstrijd in tranen. «Het was al een zeer moeilijk jaar. Na al die offers, mislukt alles weer. Nog een tegenslag. Het is buitengewoon moeilijk.»