Lijkbleek. Remco Evenepoel leek aanvankelijk goed op weg tot het eerste tussentijdse punt, de benen draaiden soepel. Maar kort na het begin van de klim zagen we opnieuw de Remco van de Soulor, degene die strijdt om niet achterop te raken. Onvermogen om zijn favoriete positie te behouden, wit als een doek, van links naar rechts zwaaiend om snelheid te herwinnen, Remco was gewoon niet in vorm.

« Het was slecht, gewoon super slecht », verklaarde hij zonder omwegen voor de camera’s van Sporza en VTM. « Ik weet niet echt wat ik nu moet zeggen. Het spijt me dat ik hier voor jullie sta met zo weinig woorden. »

« De start was goed, maar na vijf minuten in de klim verdwenen de goede gevoelens en werd het een strijd om te overleven tot aan de top. Ik ben volledig ingestort. Ik weet niet precies wat er aan de hand is, maar het is hetzelfde verhaal als in de Dauphiné. »

Dat hij ook een probleem met zijn derailleur had onderweg, vormt geen excuus, volgens Remco Evenepoel. « Dat maakte geen verschil. Het duurde misschien vijf of zes seconden, niet langer. De gevoelens waren slecht en dat is de reden voor mijn tegenvallende prestatie en de slechte tijd. »

Desondanks zijn derde plaats in het algemeen klassement en zijn witte trui van beste jongere met enkele seconden voorsprong behouden, verandert niet veel voor de renner uit Schepdael. « Het is slechts een pleister op een wond. Het doet me niet veel op dit moment. Het kan me weinig schelen. Ik ben gewoon erg teleurgesteld over mijn tijdrit van vandaag. »

Het is zeker niet het moment om slechte dagen te hebben voor de kandidaten voor het eindpodium. Over de laatste twee etappes heeft Remco veel tijd verloren op een trio van jonge renners die op zoek zijn naar de witte trui: Florian Lipowitz, Oscar Onley en Kevin Vauquelin. De bergetappes volgen elkaar op, als Remco zijn trui wil behouden en wil dromen van een podium, zal hij weer kleur moeten bekennen.